Emin Adımlarla...

  İlk önce siz Sarımsak sever arkadaşlarla güzel bir haberi paylaşmak istiyorum: Ön Okumalar gibi büyük bir sitenin blog yazarıyım artık. :)
  Olayın nasıl geliştiğine gelirsek eğer, geçenlerde Ön Okumalar'ın Facebook sayfasında 'Blog Yazarı Aranıyor.' başlıklı bir not gördüm. İnceledim filan, bir başvurayım bakalım dedim ve kabul edildim! Bu, hayallerimin peşinden adım adım ilerlerken büyük bir gelişme oldu gerçekten. Duygulanıyorum aslında. Böyle gerçekten yazar olacakmışım hissine kapılıyorum bu tarz gelişmeler sayesinde. İnşallah boş bir his değildir bu.
  Tabii bu gelişme beraberinde insanların tepkilerine ölçerek, ne kadar yanımda olduklarını anlama fırsatını da getirdi.
  Arkadaşlarım çoğu böyle bir bozuldu. Sanki beni layık görmüyorlarmış gibi. Şok oldular azıcık. Yazık, üzüldüm onların adına da tabii.
  Aileme anlattığımda ise böyle büyük bir 'Oğluma bak be!' gibi tepkiler bekliyordum. Ama hiçte umduğum gibi olmadı açıkçası. Bildiğin, normal bir şeymiş gibi karşıladılar. Ama tabii, onlar benim psikolog olmamı daha çok istiyorlar. Yazarlık nedir ki? Para mı var o işte?
  Yani anlayacağınız hayallerinizin peşinde koşarken, sizin yanınızda kimse olmuyor. Engeller oluyor, hem de çok fazla, fakat yanınızda hiç kimse olmuyor. Tek başınasınız. Motivasyon bakımından ya da desteklenmek açısından şansınız pek yaver gitmiyor ne yazık ki. Ama peki ya bu yolu geçtikten sonraki o aydınlık, o başarıya ne demeli? Bildiğin 'Güneşi gördüm.' durumu oluşuyor. Herkese, her şeye göğüs gererek bunu başarmış oluyorsunuz. Öz güveniniz yerine geliyor. Mutluluk, başarı...
  Her şeyin bir götürüsü, bir de getirisi vardır. Hayaller peşinde koşmanın da öyle. Bir getirisi bir götürüsü var.
  Kısacası, mücadeleci biri olduğunuz sürece, hayatta çoğu zaman başarılı olabilirsiniz.

  Peki ya ben blogta neler yazacağım? Okuduğum kitapların incelemelerini yapacağım. Bir kaç inceleme yazısı okudum, benim düşündüğümden biraz daha zor, biraz daha karışık gibi geldi bana açıkçası. Gözüm korktu birazcık. Ama korkunun ecele faydası yoktur :) İlk yazıyı bir iki güne yayınlamayı düşünüyorum. Hatta aynı anda bu blogumda da yayınlayabilirim. :) İlk kitap incelemesini ise Açlık Oyunları serisinin ikinci kitabı olan Ateşi Yakalamak kitabı ile yapacağım.
  Bu blogda yazmayı bırakacak mıyım? Hayır. Böyle bir şeyin olması söz konusu bile değil. Yani okullar açıldığı zaman sık sık yazılarım olmaz, fakat en kötüsü kitap inceleme yazılarım olur. Bu gösterim sayılarını azaltabileceğini düşünmekteyim fakat pek takmıyorum bunu eskisi kadar. Rakip olarak gördüğüm birileri yok sonuç olarak. Bugün Madonna'nın bir sözünü görmüştüm, diyor ki kraliçemiz: ''Tatmadığım iki duygu kin ve kıskançlık. Çünkü kıskanacak hiç kimseyi bulamadım hayatta.'' Az önce yazdığım -rakip olarak gördüğüm birileri yok- cümlesi de onun gibi oldu biraz. Kendini beğenmiş gibi, narsist gibi. Ama asla değil. Gerçekten değil.
 
  Son cümlelerimizi kuracak olursak eğer, bazı amatör yazarların yazılarını okuduğumda umutsuzluğa kapılıyorum, 'Ben bunlar kadar iyi yazmıyorum. Onlar yazar olmayı benden daha çok hak ediyorlar. Ya ben yazar olamazsam?' diyerek. Ama... 'Olurum inşallah.' diyerek geçiştiriyorum. Tutanacak bir dalım yok çünkü :) Neyse sevgili Sarımsak severler, siz olmadan ben bir 'H.(akan)İ.(lker)Ç.(etinkaya)'im, diyerek elveda diyorum efenim.